انیمیشن سریالی دهه ۸۰ لاک پشت‌های نینجا درکنار بازی‌های ویدیویی که از این شخصیت‌های دوست داشتنی روی کنسول‌های نینتندو عرضه شدند، از اصلی‌ترین دلایلی هستند که امروزه اکثر کاربران با لاک پشت‌های نینجا و دوستان‌شان خاطره دارند. البته که دراین‌میان نمی‌توان منکر انیمیشن سریالی سال ۲۰۰۳ شد که نقش مهم در معرفی این سری حداقل به کاربران ایرانی ایفا کرد. تابه‌امروز، انیمیشن و بازی‌های مختلفی از آن‌ها عرضه شده است، اما آنطور که باید و شاید، کیفیت لازم را نداشتند و عرضه یک بازی ویدیویی درخور نام Teenage Mutant Ninja Turtles، موردی است که کاربران خواهان آن بودند.

Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge به‌سرعت پس از معرفی به محصولی مورد انتظار برای هواداران بازی‌های Beat ‘em Up و لاک پشت‌های نینجا تبدیل شد. شاید اصلی‌ترین دلیل، دوبعدی و کلاسیک بودن طراحی‌های بازی باشد و استودیو تریبیوت گیمز (Tribute Games) اعلام کرده بود که قصد دارد تجربه‌ای کاملا نوستالوژی را ارائه دهد. حال Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge روانه بازار شده است و درحالت کلی، تجربه‌ای جذاب، نوستالوژی و دوست داشتنی‌ای را ارائه می‌دهد، اما مشکلاتی هم دراین‌راه گریبان‌گیر بازی شده است.

داستان بازی در ارتباط با خراب‌کاری‌های کرنگ، شردر و تعدادی دیگر از شخصیت‌های شرور جهان TMNT است که قصد دارند به‌واسطه‌ی کارهای خود، قدرت را به‌دست گرفته و دراین‌میان لاک پشت‌های دوست داشتنی قصه را به‌همراه استادشان از بین ببرند. در بازی‌های Beat ‘em Up، معمولا داستان موردی نیست که تمرکز زیادی روی آن باشد و سازنده ازطریق آن قصد سرگرم کردن و جذب مخاطب را داشته باشد، بلکه داستان و روایت داستانی بیشتر اهرمی برای هل دادن بازیکن به جهان بازی و سرگرم کردن آن‌ها ازطریق گیم‌پلی است.

درجریان بازی Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge کاراکترهای رافائل، لئوناردو، مایکل آنجلو، دوناتلو، اسپلینتر و اپریل از همان ابتدا در دسترس شما هستند و پس از تمام کردن بازی برای اولین‌بار، کاراکتر کیسی جونز هم آزاد می‌شود. اولین نکته‌ای که سبب شده Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge یک تجربه‌ی لذت‌بخش و هیجان‌انگیز را ارائه دهد، نوع طراحی کاراکترها و سیستم مبارزات آن‌ها است. تمامی هفت کاراکتر، دارای آمار و قدرت مخصوص‌به خودشان هستند. ازاین‌رو باتوجه‌به مواردی مثل سرعت، قدرت و مسافت ضربه‌زدن کاراکترها، می‌توانید یکی از آن‌ها را انتخاب کرده و به مبارزه کردن بپردازید.

سیستم مبارزات بازی هم بدین گونه است که یک ضربه معمولی و یک حرکت مخصوص برای هر شخصیت درنظر گرفته شده است. ضربات معمولی را می‌توانید به‌صورت ساده، در حالت یک بار پرش، دوبار پرش و پس از جاخالی دادن اعمال کنید. هرکدام از این موارد و طراحی خوب آن‌ها، سبب شده تا بتوانید به‌هنگام نبرد با دشمنان و برای عکس‌العمل‌های مناسب خود، به‌سراغ ضربات مختلف و ترکیب آن‌ها با یکدیگر بروید. حال حرکت مخصوص هر شخصیت هم به سه روش مختلف اعمال می‌شود و درطول ارتقای سطح کاراکترها، استفاده از ضربه مخصوص در شرایط مختلف هم آزاد می‌شود. البته که هر زمان که خواستید، قادر به استفاده از ضربه مخصوص خود نیستید و با استفاده از Taunt یا ازبین‌بردن سایر دشمنان نوار مخصوص‌به آن را پر کنید.

تانت‌ هر کاراکتر طراحی بسیار خوبی داشته و دقیقا مطابق با خصوصیت‌های شخصیت‌شان طراحی شده است. برای مثال، دوناتلو که عاشق بازی‌های ویدیویی و درست کردن دستگاه‌های مختلف است، یک گوشه نشسته و با کنسول دستی خود بازی می‌کند تا نوار ضربه مخصوصش پر شود. همچنین گرفتن و پرتاب کردن دشمنان هم ازدیگر مواردی است که بازی برای نابودی دشمنان دراختیارتان قرار می‌دهد. ازطرفی، ساختار پایا‌ن‌بندی Shredder’s Revenger به‌گونه‌ای است که شخصیت انتخابی شما سکانس پایانی مخصوص‌به خود را دارد. ازاین‌رو هفت شخصیت و هفت سکانس مخصوص در میان‌پرده پایانی، محتوای اضافه‌ای است که سازنده قصد دارد ازطریق آن ارزش تکرار را بالاتر ببرد. البته که ارزش تکرار واقعی بازی، به تجربه‌ی آن درکنار دوستان‌تان است. Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge تا سقف ۶ بازیکن به‌صورت کوآپ را پشتیبانی می‌کند و هرقدر که تعداد هم‌تیمی‌ها افزایش پیدا کند، شاهد نبردهایی شلوغ، دیوانه‌وار و هیجان‌انگیزتر هستیم.

بااین‌حال مشکل اصلی Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge، مربوط‌به دشمنان و عملکرد درجه سختی در حالت کوآپ است. معمولا در بازی‌های مشابه نظیر Streets of Rage 4، با افزایش تعداد بازیکن‌ها، شاهد حضور بیشتر دشمنان و سخت‌تر شدن نبرد با آن‌ها هستیم و همین مورد باعث می‌شود بازیکنان بیش‌ازپیش به چالش کشیده شوند. این در حالی است که در Shredder’s Revenge اصلا شاهد این موضوع نیستیم و تعداد بالای بازیکنان، سبب می‌شود تا مراحل در سریع‌ترین و ساده‌ترین زمان ممکن تمام شود و حتی بیشتر شدن دشمنان در محیط هم کمکی نمی‌کند، زیرا دشمنان در حالت عادی هیچ چالشی را ارائه نمی‌دهند.

درحالت عادی، تقریبا دو ساعت طول می‌کشد تا ۱۶ مرحله Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge را تمام کنید و حالت کوآپ بازی می‌تواند این مدت زمان را حتی به یک ساعت و نیم هم برساند. ازطرفی بااینکه شاهد طراحی متفاوتی برای دشمنان بازی هستیم، اما تمامی آن‌ها در یک سطح از سختی و دشواری طراحی شده‌اند. معمولا باید با رسیدن به مراحل انتهایی، شاهد دشمنانی چالش‌برانگیزتر باشیم، اما Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge بیش از اندازه ساختاری کژوال و ساده را ارائه می‌دهد. ازاین‌رو تاثیر اصلی این ضعف در بخش کوآپ خود را نشان می‌دهد و درست زمانی‌که می‌خواهید از بازی لذت ببرید، شاهد تیتراژ پایان خواهید بود. سیستم Matchmaking بازی روی کامپیوتر هم به‌گونه‌ای است که احتمال دارد حین تجربه بازی با سایر بازیکنان، پینگ بالایی داشته باشید. ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود برای تجربه‌ی بازی به‌صورت کوآپ، حتما با دوستان خود آن را تجربه کنید. از دیگر محتوای بازی هم می‌توان به حالت آرکید اشاره کرد. جایی‌که خبری از ارتقای کاراکترها در حین انجام مراحل نیست و شاهد المان‌های کلاسیک‌تری نظیر تعداد جان مشخص هستیم. ازاین‌رو اگر تعداد جان‌های شما تمام شود، Game Over خواهید شد. اگر نیاز به کمی چالش بیشتر هستید، آرکید گزینه مناسبی برای شما است.

از نظر بصری، استودیو تریبیوت گیمز به‌سراغ طراحی‌های نوستالوژی و دوبعدی رفته و در این راه بسیار موفق بوده است. همچنین طراحی میان‌پرده‌های بازی هم مشابه با انیمیشن‌های کلاسیک لاک پشت‌های نینجا صورت گرفته و از این حیث حس و حالی نوستالوژی را ارائه می‌دهد. جدا از مشکلات ذکر شده در طراحی دشمنان بازی، تمامی باس‌ها طراحی بسیار خوبی دارند و هرکدام از آن‌ها به روش‌های مخصوصی با شما مبارزه می‌کنند. Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge عملکرد مناسبی در بخش فنی دارد و بدون افت فریم یا باگ خاصی اجرا شده و کاربران می‌توانند از این نظر تجربه‌ای روان و بدور از هرگونه مشکلی را تجربه کنند.

موسیقی‌های بازی هم حس و حال نوستالوژی و خوبی را ارائه می‌دهند و هر یکی از مراحل بازی موسیقی‌های مخصوص‌به خود را دارند. بااین‌حال بهترین بخش این قسمت، مربوط‌به صداگذاری‌ها است که شاهد بازگشت تمامی صداپیشه‌های نسخه ۱۹۸۷ لاک پشت‌های نینجا هستیم و همین مورد سبب شده تا چه کاربران قدیمی و چه کاربران جدید، تمام و کمال با Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge ارتباط برقرار کنند. درآخر، Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge یک محصول کاملا سرگرم کننده و ارزشمند است. ارزشمند از این‌ نظر که در رسیدن به هدف خود، ارائه یک تجربه کلاسیک، کاملا موفق بوده و یک گیم‌پلی هیجان‌انگیز، نوستالوژی و جذاب را ارائه می‌دهد، اما وجود مشکلاتی در سیستم Matchmaking برای کابران ایرانی درکنار مشکلاتی در طراحی دشمنان و درجه سختی آن‌ها سبب شده تا Teenage Mutant Ninja Turtles: Shredder’s Revenge نتواند آنطور که باید و شاید پتانسیل واقعی خود را به‌نمایش بگذارد.